GEEN WILGEN OP CYPRUS

Na wederom een geslaagd seizoen met dit maal Anorthosis Famagusta met weer een mooi kampioenschap is de zoektocht naar een nieuwe club nog niet geindigd.

Vele clubs zijn, via mijn zaakwaarnemer, bij mij de revue gepasseerd en ik ben bij vele clubs de revue gepasseerd. Uit allerlei landen, van Belgie t/m Dubai. Sommige waren grote bekende en andere kleine onbekende. Van de grote bekende clubs is uiteindelijk niets concreets gekomen en met een aantal kleinere onbekende ben ik nog bezig. Onbekend betekent voor mij niet dat ik dat bij voorbaat van de hand wijs, want ik zeg altijd;'Wie het kleine niet eert, is het grote niet weert'. Toch?

Uiteindelijk is er nog steeds geen definitief contract van gekomen.
Veel gehoorde opmerking van veel clubs is;'speelt hij nog?'. Ja dus. De volgende vraag is meestal; 'Waar speelt hij nu?' en de daarop volgende: Hoe oud is hij eigelijk? En dan blijkt 40 jaar wel heel erg oud te zijn voor een topvolleyballer.

Nu voel ik mij, sorry hoor voor de mensen die het graag anders zien, nog helemaal niet oud en zeker niet te oud om op hoog niveau te volleyballen. Maar ik heb er in de praktijk wel mee te maken dat andere mensen 'een volleyballer van 40' wel oud vinden en zelfs te oud. Weerhoudt dat mij er van om toch nog op zoek te zijn naar een club.? Nee dus.

Daarbij zijn er helemaal geen wilgen op Cyprus dus ik kan mijn schoenen er niet eens aan hangen.

Wordt vervolgd.

UPDATE

Hier loopt het even allemaal anders dan gedacht, op volleybalgebied dan. Zo dacht ik nog, ik blijf hier en zo heb ik weer geen club. Die eikels hier hebben mij afgelopen maandag gezegd dt ze toch niet met mij verder willen. De redenen zal ik jullie besparen. Ik heb wel 10 keer met ze gesproken en steeds hebben ze mij voorgehouden dat ze mij wilden houden. Ook hier gebeurt het dus. Weliswaar had ik geen contract meer, maar mondeling hadden ze al wel toegezegd, maar dat geld hier helaas niet.

Nu maar weer op zoek naar iets anders, misschien Turkije of het Midden-Oosten. Voor komend seizoen hebben zij in Turkije de leeftijdsgrens van 35 jaar afgeschaft. Vorig jaar is daardoor nog een aanbieding afgeketst. Mijn zaakwaarnemer is weer op zoek.

Intussen gaat het dagelijkse leven gewoon door. Wij genieten nog steeds van de prachtige zomer hier. De kinderen zijn nog steeds bij familie in Nederland aan het logeren dus wij zijn heel veel met vrienden uit eten of naar feestjes en we hebben nog steeds maar om de dag water. Inmiddels worden de tankers achter elkaar geleegd via de kilometerslange pijp die het water naar het land brengt en daar kan dus tenminste een voorraadje mee opgebouwd worden. Uiteindelijk is het niet genoeg om de ‘waterbeperking’ op te heffen, maar een begin is gemaakt.

Tijdens Cyprus Beach Tour ben ik na 2x 3e geworden te zijn tijdens het laatste toernooi 1e geworden met mijn partner Dusan Ilic. Ook ging ie lekker met beachvolleybal, vorige week een toernooi van het beachcircuit op Cyprus gewonnen. Dat was lachen om van twee cyprioten te winnen. Vond het publiek niet leuk, maar wij dus wel, haha. Het was zowieso een leuke manier om enigzins bewegend de zomer door te komen en in vorm te blijven. Nu al weer 2 weekjes niets, maar vanaf volgende week ga ik met Salamina mee trainen om aan mijn persoonlijke voorbereiding te beginnen tot dat ik een club heb.

WATERFABRIEK IN DE MAAK

Eindelijk gaat het er van komen. De regering van Cyprus heeft opdracht gegeven voor het bouwen van een centrale waar het (zoute) zeewater bewerkt kan worden tot drinkwater en voor algemeen gebruik. Dat moet dan een einde maken aan de 'om de dag water' regeling die nu nog steeds van kracht is en aan zal blijven t/m november van dit jaar. Dan begint weer het regenseizoen en kan hopelijk weer de watertoevoer dagelijks open. Die fabrieken zullen binnen nu en een jaar in gebruik worden genomen.

Zoals ik al eerder schreef hebben wij een grotere (voorraad)tank op het dak en daar redden wij het nu goed mee. Wij kunnen weer gewoon van het toillet gebruik maken en ook weer gewoon douchen. Wel zijn wij ons uiteraard nog bewust van de situatie (ergste droogte van de afgelopen 50 jaar) dus wij doen zuinig met het water. En door deze situatie ga je toch ook na denken over hoe veel water je normaal gewoon gebruikt. Bij ons heeft het in iedere geval gezorgd voor een bewuster omgaan met het gebruik van water. Wat voor velen, en zeker in Nederland, heel gewoon is werd voor ons hier toch even ongewoon; het water kan opraken.

Overigens zijn de eerste tankers met water gelost en zullen er nog velen volgen. Uiteindelijk dus niet genoeg voor volledig gebruik van het water maar het zorgt in ieder geval weer voor een voorraad water voor het land.