KLOK-FAMILY GESETTELD

Het gaat helemaal goed hier op Cyprus. Samen met mijn gezin heb ik hier een fantastische tijd. Mijn vrouw en kinderen hebben inmiddels, na enkele gewenningsprobleempjes, helemaal hun draai gevonden. De kinderen gaan naar de American Academy, een van de vele internationale scholen in Limassol, waar wij wonen en leren daar Engels, Grieks en natuurlijk nieuwe vriendjes en vriendinnetjes kennen.

Jeffrey heeft al sinds de eerste dag 'last' van een meisje, Eva (half Russsich/half Cypers) die hem allerlei briefjes schrijft en af en toe een kusje steelt. Hij vindt het allemaal prachtig en komt elke dag wel thuis met een verhaal over Eva, maar ook de school zelf vind ie erg leuk.

Ameritha heeft iets langer moeten wennen maar die werd ook meteen al de eerste dag op haar gemak gesteld door klasgenootje Andreas, die haar meteen al leuk vond en meteen naast haar kwam zitten.

Beryl heeft inmiddels al enkele moeders van de school van de kinderen leren kennen waar ze regelatig iets mee gaat doen en ook heeft ze een Nederlandse vrouwlijke dokter leren kennen waar ze regelmatig iets mee gaat eten of drinken.

Ook volleyballend gaat het helemaal goed. Tot nu toe hebben wij, na een inhaalrace van twee wedstrijden per week, omdat de competitie stil lag ivm met het Pre-OKT wat we onlangs in Italie gespeeld hebben 8 wedstrijden gepeeld en 7 gewonnen en 1 verloren. Zoals je weet speel ik als passer-aanvaller en dat gaat ook er goed. Zo goed, dat de club al aangegeven heeft dat ze mijn voor nog eeen aantal jaren hier wil houden. Ook heeft een Italiaanse A2 club mij gevraagd, nadat ik hier net een week getekent had en die gaan ook voor komend seizoen weer bellen. De houdbaarheidsdatum van 'Klokkie' is dus nog niet overschreden.

By the way. Ik was een lange tijd 'off-line' omdat we pas sinds vorige week internet hebben in ons appartement. Vanaf nu zal ik je dus weer regelmatig verblijden met onze belevenissen in Cyprus. In de tussentijd is het hier redelijk mooi weer, elke dag wel wat regen, maar ook de zon schijnt nog lekker.

Weer 3-0

De film 'Mission Impossible' met Tom Cruise speelde zich ook voor een groot gedeelte in Rusland af. Deze film liep, uiteraard, goed af, maar onze Mission Impossible had geen happy end. Ekaterineburg was ook de tweede wedstrijd te sterk ook al moesten ze er zeker goed voor spelen want ook deze keer gingen wij er vol voor.

Nu is het Europese avontuur afgelopen en gaan wij ons richten op de competitie. Hier willen ze, nee moeten wij, kampioen worden ten koste van alles. Desnoods halen ze nog een buitenlander erbij om daar zeker van te zijn. In zoverre je ergens zeker van kan zijn in topvolleybal.

In ieder geval zijn wij met het team een goede weg ingeslagen door de manier van spelen die ons veel goeds zal brengen. Ik speel hier uiteraard zoals ik gewend ben en zoals ik eigelijk alleen maar kan en dat is voluit en met volle overgave. En dat valt ook hier in goede aarde. In de Cyperse competitie hebben altijd veel buitenlanders gespeeld, maar niet altijd de meest gedreven spelers en zeker niet de oudere/meer ervaren spelers. Maar hier bij Anorthosis Famagusta hebben ze wel een neusje voor de goede ervaren buitenlandse spelers die iets extra's brengen ipv alleen maar extra kosten. Ook de Bulgaarse speler Uzoenov en de Amerikaan Mike Diehl dragen een grote steen bij in het succes vna de club en in het verbeteren van het niveau van de Cyperse spelers.

Maar alles valt of staat dus met het kampioenschap en daar zullen wij ons nu dus op richten. Volgende week vrijdag spelen wij weer de volgende wedstrijd.

HELAAS EEN "CLEANE" 3-0 VOOR EKATERINEBURG

Helaas hebben we het bijbelse verhaal niet kunnen laten herleven in de vorm van een volleybalwedstrijd tussen een grote en een kleine club.

Ze waren ook in werkelijkheid in alle opzichten ons de baas. Wel was iedereen erg tevreden over het vertoonde spel, maar met deze uitslag zullen we geen ronde verder komen. Zaterdag spelen wij de returm in Rusland.

Maar nog belangrijker, dinsdag komt mijn gezin naar Cyprus. Yes. Dat wordt feest, want Beryl en Jeffrey zijn volgende week ook nog jarig. De week erna gaan mijn kinderen hier al naar een internationale school, waar ze naast Engels ook Grieks gaan krijgen en Jeffrey zelfs Frans. Ameritha gaat hier naar de kindergarten maar dat is al een behoorlijk serieuze aangelegenheid hier. Het is echt al een voorbereiding op de "grote school" maar op een speelse manier gebracht.

Al met al prachtige ontwikkelingen en uitdagingen die voor ons en vooral voor onze kinderen heel veel gaan brengen.

DAVID TEGEN GOLIATH

Letterlijk en figuurlijk wordt het morgen een strijd tussen de grote en de kleine. Niet dat wij ons daar bij voorbaat bij neer leggen, maar de Russen overtreffen ons team op papier op alle vlakken.
Hun gemiddelde lengte ligt hoger en ook hun sprong en slagkracht. Ook komen ze uit een veel groter land. Natuurlijk overstijgt hun budget die van ons en ze spelen in een betere competitie. Ze hebben een sterkere service en een beter blok. Maar juist dat allemaal maakt het zo een uitdaging om van dit team te winnen.

Het enige waar wij hoger in scoren is het aantal buitenlanders en de gemiddelde leeftijd. Onze ervaring moeten wij dan ook ten volste benutten. Voor de rest hebben wij gewoon een enthausiaste ploeg en gaan wij er voor. Morgen weten we of dat genoeg is om tegen Ekaterineburg te winnen. Daarbij heeft de coach al "gedreigd" met een training op zondag, als wij niet goed presteren. Dus des te meer rede om er vol voor te gaan.

EERSTE WEDSTRIJD GEWONNEN

Gisteren hebben we de 1e competitiewedstrijd gewonnen tegen Paralimni met 3-1. De eerste 2 sets verliepen voorspoedig en die sloten wij af met 25-19 en 25-18.
De derde set ging gelijker op door een iets mindere service van onze kant en beter spel van de tegenstander en we verloren die uiteindelijk met 23-25.
In de vierde set speelden wij weer op ons niveau en wonnen deze set met 25-19 en daarmee de wedstrijd.

Ik ben positief verrast door het niveau van deze wedstrijd. Beide teams hebben goede Cyprische spelers en door het aantal van 4 buitenlanders wordt het niveau nog verder omhoog gebracht. Ik denk dat de wedstrijd van gisteren vergelijkbaar is met het niveau van de betere teams in Nederland. Paralimni is niet een van de topteams in Cyprus, maar het is een team waar we zeker gewoon goed tegen moet spelen om te winnen.

Aangezien mijn team vorig seizoen kampioen is geworden zullen veel teams blij zijn met iedere set die ze tegen ons winnen. Er zijn twee andere teams waar wij heel serieus rekening mee moeten houden, de namen moet ik je even schuldig blijven, maar beide teams komen uit Paphos. Met die twee teams zullen wij moeten strijden om de prijzen.

Onze volgende wedstrijd is zaterdag, weer bij ons thuis, voor de Challenge Cup tegen Ekaterineburg uit Rusland. Daar spelen nog een aantal 'bekenden' in van mij van vorig seizoen en dat zal een moeilijke pot worden om te winnnen, maar niet onmogelijk. Er zal in ieder geval weer het nodige publiek op af komen die voor veel sfeer zullen zorgen.

DE AANKONDIGING VAN MIJN KOMST

10/10/2007 - Μεταγραφική βόμβα ...
Βόμβα μεγατόνων έσκασε στο στρατόπεδο του φοίνικα και άκουει στο όνομα Marko Klok, όπου σκόρπισε ντελίριο ενθουσιασμού στους φίλους της ομάδας.
Ο εν ενεργεία παίκτης της εθνικής Ολλανδίας έχει ύψος 1.94 και αγωνίζεται στην θέση του ακραίου επιθετικού, αν και στην εθνική ομάδα της χώρας του χρησιμοποιείτε και σαν λίμπερο. Είναι ενεργό και ανελλιπές μέλος της εθνικής Ολλανδίας από το 1991, με παρά πολλές διακρίσεις.
Ο Μάρκο είναι γεννημένος στις 14/03/1968 είναι αριστερόχειρας και όπως δείχνουν τα πράγματα είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά και να βοηθήσει την ομάδα να υλοποιήσει τους στόχους της.
Έχει φορέσει αρκετές φανέλες ομάδων αλλά οι κυριότερες είναι Roma στην Ιταλία, Novi Urengoi Ρωσία και Ortec Rotterdam Ολλανδία.
Σήμερα έλαβε μέρος την προπόνηση και είδη έχει δώσει τα πρώτα σημάδια της ποιότητας του που ανέβασε κατακόρυφα τη ψυχολογία όλων των συμπαικτών του.

Voor iedereen die vroeger niet heeft zitten slapen bij de lessen Latijns, kan je hier lezen wat ze van mij vinden. Voor diegene die geen Latijns hadden gekozen volgt hier een korte samenvatting.

Er wordt een omschrijving gegeven van mij, lengte enzo, en waar ik gespeeld heb. Verder zijn ze natuurlijk erg blij dat ik hun team kom versterken en ik kan zeggen dat dat geheel wederzijds is. Zoals ik al eerder geschreven heb is alles dik in orde.

EINDELIJK, EEN CLUPPIE GEVONDEN

Daar ben ik weer. Het is een lange tijd stil geweest aan de andere kant van je beeldscherm maar ik ben weer onder de pannen, dus is het ook weer tijd voor een weblog. En wel een nieuwe, want ik heb een nieuwe club gevonden.

Komend seizoen (ja, weer eerst 1 seizoen) speel ik voor Anorthosis Famagusta in Cyprus als passer-aanvaller. Ik schrijf 'in Cyprus', want Cyprus is een republiek en dus een land en niet alleen een eiland wat bij een land hoort.
Helaas is het land niet helemaal van de Cyprioten zelf, door een politiek meningsverschil met Turkije, waardoor het eiland in tweeen is verdeelt. Het Noordelijke deel heeft Turkije zich al zo'n 32 jaar geleden toe geeigend en het zuidelijke deel behoort aan Cyprus.

Het is hier nu fantastisch weer, 28 graden, en dat blijft zo tot aan de Kerst. Daarna wordt het in januari iets 'kouder', maar dat zal voor mij wel meevallen, zeker na de -40/-50 van vorig seizoen in Novy Urengoi.

Ik ben hier sinds afgelopen maandag en het bevalt hier echt heel erg goed. Denk jij natuurlijk meteen weer, 'ja die Marko heeft het overal naar zijn zin', maar het is echt goed vertoeven hier. De mensen van de club doen hun uiterste (nog meer dan bij Fakel Novi Urengoi) best om alles voor mij en mijn gezin in orde te maken. Op dit vlak overtreffen ze ruimschoots vele teams waar ik tot nu toe gespeeld heb.

Ik verblijf nu nog in een hotel, maar vanaf volgende week krijg ik een huis met tuin en alles en ook de andere dingen zoals telefoon, internet en mobiele simkaart regelen ze voor mij. Ook helpen ze mij bij het vinden van een geschikte school voor mijn zoon en een kinderdagveblijf voor mijn dochter. Wat dat betreft kunnen veel 'proffesionele clubs' hier een puntje aan zuigen. Maandag speel ik mijn eerste wedstrijd. Hoe het niveau zal zijn, is voor mij nog even afwachten, maar het niveau van het team is redelijk door de inbreng van de betere Cyprische spelers en een aantal buitenlanders, waaronder, Uzoenov(Bulgaar), Mike Diehl (Amerikaan die jaren geleden ook bij Dynamo/Apeldoorn gespeeld heeft), een Columbiaanse spelverdeler en ikzelf. So far so good.

Wil je meer informatie over Cyprus, de historie en de huidige situatie, kijk dan op http://nl.wikipedia.org/wiki/Cyprus

Komende tijd kan je hier weer al mijn belevenissen(en die van mijn gezin) volgen.

Wordt vervolgd.