3 x in Nederland, 2x in Belgie, 1x in Italie, en nu dan 1x in Cyprus. Bijna iedereen ging er van uit dat wij kampioen zouden worden, maar uiteindelijk was het gisteren ook weer een zware wedstrijd, waarin wij direct de leiding namen in de 1e set, maar waarna Salamina terug kwam in de 2e set en daarna bleef het stuivertje wisselen t/m 12-12 in de 5e set, maar ook toen wisten we de laatste punten weer te maken.
Daarna was het natuurlijk groot feest, waarbij honderden fans het veld op stormden en ons de kleren van het lijf af scheurden, maar mijn shirt hebben ze niet gekregen, want die was zoals altijd voor mijn vrouw. Bij al de kampioenschappen was mijn vrouw aanwezig en zonder haar had ik deze keer ook niet gered. Door haar onvoorwaardelijke steun voor mij, en mijn gezin, heb ik zo kunnen presteren zoals ik gepresteerd heb. Daarom draag ik ook dit kampioenschap op aan mijn vrouw, Beryl.
