Spektakel, spektakel en nog eens spektakel. Maar ook verbijstering, verbijstering en nog eens verbijstering. De communistische leider Christofias heeft gewonnen met een behoorlijk verschil; 53,37% tegen 46,63% voor Kasoulides. Zoals ik eerder schreef is mijn hele club voor Kasoulides en iedereen is dus in een diepe mineurstemming. Dit nadert voor hun het gevoel van een verloren kampioenschap. Gelukkig is dat in werkelijkheid gelukkig niet zo, want de play-offs moeten nog (vandaag, dinsdag) beginnen, maar iedereen is er behoorlijk door aan gedaan.
Ook bij mij overheerst alom verbijstering. Hoe is het mogelijk dat anno 2008 in de Europese Unie een communistische leider door het volk gekozen wordt. Ik kan mij heel goed voorstellen dat heel veel mensen in de EU en tot ver daar buiten grote vraagtekens heeft bij deze uitslag. Ik ook en ik heb daarom nog nooit zo veel over politiek gesproken als deze laatste dagen. Ik zal een poging wagen om enige duidelijk te scheppen en een mogelijke verklaring te geven hoe dit heeft kunnen ontstaan.
Om te beginnen loopt Cyprus een jaar of 10 jaar(misschien wel meer) achter op de Europese denkwijze, en dan met name de man van de straat, ondanks dat ze enkele jaren geleden tot de EU zijn toegetreden en ondanks dat zij sinds dit jaar ook de Euro hebben. De vorige president, Papadopoulos, was echter een conservatieve man die niet erg te porren was voor al te rigoreuze veranderingen. Hij heeft het probleem met het Turkse gedeelte van Cyprus ook nooit weten (willen) op te lossen. Christiofias en Kasoulides hebben zich tijdens de verkiezingscampagne altijd uitgesproken voor een oplossing van het probleem en daar ging het volk volledig voor. Of dat door een communist of door een democraat opgelost wordt zal de meeste mensen een worst zijn. Daarmee hebben veel mensen ook niet zo zeer voor een communistische leider gekozen of willen kiezen maar meer voor een land zonder tweedeling.
Veel mensen hier weten denk ik niet eens wat het communisme precies inhoud, ook al zijn ze niet meer zo communistisch als 20 jaar geleden, want ze rijden ook allemaal in een dikke Mercedes en van gelijkheid is weinig sprake. Maar aan de andere kant is het allemaal weer niet zo schokkend en verwonderlijk dat de mensen voor Christofias gekozen hebben omdat ook tijdens de afgelopen presidentsperiode een aantal ministers al van zijn partij afkomstig waren. De vorige president, Papadopoulos, werkte eigelijk al heel veel samen met hem en zijn partij en daarmee zal er uiteindelijk niet heel veel schokkends gebeuren en zal er weinig veranderen en dat is nou precies wat de meeste Cyprioten willen. Alles een beetje bij het oude laten blijven. Kasoulides is een man met Europesere ideeen en opvattingen en de meeste Cyprioten zijn er nog niet echt voor te porren ook al is dat een kwestie van tijd, maar de komende vijf jaar zal dat niet gebeuren, daarna misschien.
In ieder geval heeft de EU Cyprus en dus Christofias al geboden om het probleem met Turkije in 2008 op te lossen en anders volgen er maatregelen. Daar lijnrecht tegen over staat dat Rusland de EU heeft gedwongen om hun standpunt over het onlangs onafhankelijk geworden Kosovo bij te stellen en anders zullen zij militair ingrijpen.
Cyprus en dus weer Christofias zal in beide situaties juist moeten gaan handelen, wat ongetijfelt nog zal leiden tot nog meer spanningen tussen de EU en Rusland met een bepalende rol voor Christofias. Wordt vervolgd.
